Цыганка

[kolyuchka53]

Osip Mandelsztam
 (Сегодня ночью, не солгу...)

przekład: Jerzy Pomianowski
"Brnąłem wieczoru wczorajszego"

Brnąłem wieczoru wczorajszego
Po pas bez mała w grząskim śniegu —
Z nieznajomego mi przystanku.
Wtem — widzę chatę, we drzwi wchodzę:
Czaj piją mnisi, solą słodzą,
A z nimi droczy się Cyganka.

Siedzi Cyganka na pościeli,
Raz w raz zalotnie okiem strzeli,
Mizerne prośby mieląc w ustach.
Siedziała z nimi do zarania
Prosząc: "Podaruj, złoty panie,
Choć szal, choć byle co, choć chustę..."

Co przeminęło to nie wraca;
Dębowy stół i nóż na tacy,
A w zamiast chleba — jeż brzuchaty.
Nie mogli śpiewać mimo chęci
A więc przez okno, w kabłąk zgięci,
Na dwór cisnęli się garbaty.

Minęło pół godziny. Czarne,
Garncami odmierzane ziarno
Z wilgotnym chrzęstem żują konie.
Skrzypią wrzeciądze o świtaniu,
Turkocze zaprzęg na majdanie
I pierwsze ciepło czują dłonie.

Zgrzebne ciemności rzedną ranem:
To cienkusz kredą zabielany,
Szynkuje za darmochę nuda,
A poprzez półprzejrzystą szmatkę
Sączy się z okna dnia serwatka
I miga w locie wrona chuda.


Осип Мандельштам

              * * *
Сегодня ночью, не солгу,
По пояс в тающем снегу
Я шёл с чужого полустанка,
Гляжу - изба, вошёл в сенцы -
Чай с солью пили чернецы,
И с ними балует цыганка.

У изголовья, вновь и вновь,
Цыганка вскидывает бровь,
И разговор её был жалок.
Она сидела до зари
И говорила: "Подари
Хоть шаль, хоть что, хоть полушалок..."

Того, что было, не вернёшь,
Дубовый стол, в солонке нож,
И вместо хлеба ёж брюхатый.
Хотели петь - и не смогли,
Хотели встать - дугой пошли
Через окно на двор горбатый.

И вот проходит полчаса,
И гарнцы чёрного овса
Жуют, похрустывая, кони.
Скрипят ворота на заре,
И запрягают на дворе.
Теплеют медленно ладони.

Холщовый сумрак поредел.
С водою разведённый мел,
Хоть даром, скука разливает,
И сквозь прозрачное рядно
Молочный день глядит в окно
И золотушный грач мелькает.
1925

Читают Осип Мандельштам и Михаил Козаков (?)